پولسار ستارهای نوپای سریعالتغیر است که با فاصلهای کم از مرکز کهکشان و با سرعت بالا در دوران چرخش خود، پرتوهای منبع نوری منظم و قوی ایجاد میکند. این اجرام شبهستارهای با تابش دورهای و منظم، به عنوان فضاپژوهی در اخترشناسی و مددکاری برای تعیین زمان دقیق و فاصلهها به کار میروند. پولسارها از نابود شدن ستارههای سنگین در انفجارهای اَبَرنو تشکیل میشوند و با چرخش سریع خود قادر به ارسال پالسهای رادیویی یا نورانی در فواصل زمانی میلیثانیه تا ثانیه میباشند. مطالعات روی پولسارها به درک گرانش، فیزیک هستهای و رفتار ماده در شرایط بسیار شدید کمک میکند و همچنین به عنوان «یسیراتورهای دوچرخهای» برای سنجش دقیق زمان و آزمایش نظریههای فیزیک بنیادی به کار میروند.