این فیلم تاریخچه اولیه فیلم های آموزشی پس از جنگ جهانی دوم به ویژه مربوط به ایمنی ترافیک را بررسی می کند که تحت رهبری بنیاد ایمنی جاده با هدایت ریچارد ویمن ساخته شد. به نام ترویج رانندگی ایمن در نوجوانان، این فیلم ها به خاطر نمایش صحنه های خونین تصادفات شهرت یافتند تا مخاطبان را شوکه کنند تا پیام خود را منتقل کنند. فیلم همچنین نقش فیلم های ایمنی این دوره، تاثیر آنها بر فرهنگ نوجوانان آمریکای شمالی، مبارزه بین آرمان گرایی و بهره برداری روزنامه وار و نحوه بازتاب نگرانی های جامعه آن زمان که بزرگسالان به جوانان منتقل می کردند را بررسی می کند.